Ik ben een trotse 1982-er, heb drie prachtige kinderen van 20, 19 en 9 jaar en getrouwd met mijn soulmate. Kan je je voorstellen dat ze thuis gek worden van mij? Na het zien van mindblowing bruidsjurken, een romantische ja-woord of een spectaculaire openingsdans, vraag ik mijn man na elke bruiloft weer; “Babe, zullen we voor de fun nog een keer trouwen?” Drie keer raden wat het antwoord dan is… “Neeeheee, beeeeb….” – hè, jammer nou…

Met het organiseren van evenementen ben ik altijd bezig geweest. Zolang dat mijn geheugen terug gaat... Of het nu een kinderfeestje, een verjaardag of een zakelijk event was: ik wilde altijd een vinger in de pap hebben. Tel daarbij op dat ik uit the middle van een multiculturele samenleving kom.

Mijn beste vriendinnen zijn (sinds jaar en dag) Antilliaans, Marokkaans, Surinaams, Hindoestaans en Pakistaans. Omdat ik altijd nieuwsgierig ben geweest naar de religies, rituelen en tradities vanuit verschillende landen, resulteerde dit altijd tot boeiende gesprekken, voornamelijk met de ouders.

En ik je kan vertellen: een bruiloft is niet zomaar een bruiloft.

Er komen families en vrienden bij elkaar die elkaar jaren niet hebben gezien,

er worden banden gemaakt en versterkt, 

er worden herinneringen gemaakt.

De ceremonies en rituelen hebben allemaal een betekenis,

en worden vanuit het hart uitgevoerd.

 And I love every part of it!

Het is dus echt niet gek dat ik crazyyyy ben op (multiculturele) bruiloften.